|
در زندگی، هیچ مسأله و واقعه‌ای از زاویۀ اثرگذاری و اثرپذیری (تألّم و تأثّر) به پای فروپاشی و شکست ازدواج نمی‌رسد. به زبان ساده‌تر، درد و اندوه حاصل از شکست زناشویی بیشتر از سایر وقایع ناگوار زندگی است. برای مثال، تألّمات و اندوه ناشی از متارکه و طلاق بیشتر از حالتی است که فرد شاهد مرگ یکی از نزدیکان و عزیزانش باشد {و} اندوه و تألّم و تلاطمات روحی ناشی از ناکامی در زناشویی ماندگار و پایدار است. کوچک‌ترین دستگاه و اسباب منزل را که بخریم، همراه خود یک راهنمای استفاده دارد که اگر به زبان اصلی نباشد، به هر دری می‌زنیم تا طرز کار آن را یاد بگیریم و دست به آن نمی‌زنیم مگر آن که طرز کارش را یاد گرفته باشیم امّا دو آدم را وقتی می‌خواهیم در خدمت همدیگر بگذاریم، طرز کار و استفادۀ هیچ کدام را به دیگری نمی‌آموزیم. به عروس کتاب آشپزی هدیه می‌دهیم که روابط نخود و گوشت و خورش را بداند به عنوان (آداب شوهرداری!) امّا دو جمله از روابط انسانی به زوجین یادآور نمی‌شویم. آیا برای هفتاد سال زندگی، هفتاد ساعت آموزش خانواده لازم نیست؟ دیوار زندگی شاقول نمی‌خواهد؟ اسپانیایی‌ها ضرب‌المثلی دارند که می‌گوید (ازدواج مثل یک هندوانه است که گاهی خوب میشود و گاهی هم بسیار بد.) امّا باید دانست که زندگي و ازدواج هندوانۀ سربسته نيست تا چشم بسته ضرر آن را به جان بخریم و عواقب انتخاب نسنجیده و نادرست آن را ندیده بگیریم هر چند سربستگي بشر از هندوانه بيشتر و شناخت او بسي سخت‌تر است! اگر ازدواج، آسان، به هنگام، با طرح و برنامه و آگاهانه باشد، پایدار و دلچسب و شیرین خواهد بود. براي آسان‌ترین نوع ازدواج، اسلام برنامه داده گرچه در واقعیّت سخت‌ترین شکل ازدواج از آنِ برخي مسلمانان است به طوری که در اجرای آن به اندازۀ کفن و دفن میّت مشقّت می‌برند چون ادّعای مسلمانی دارند امّا عامل به برنامه‌ها و دستورهای اسلامی نیستند و متأسّفانه میزان آگاهی جوانان از معیار مناسب انتخاب همسر بسيار اندك است و باید دانست که آماده نبودن برای ازدواج، آماده بودن برای ناکامی و شکست است؛ شكستي كه فلسفة زندگي و بودن را به چالش مي‌كشد. با داشتن یک طرح و الگو، ما گفتار و رفتار خود را در یک قالب مشخّص می‌ریزیم و از سردرگمی نجات می‌یابیم و رفتار ما به طور نیمه‌خودکار در یک مسیر تعیین شده جریان می‌یابد؛ هدف از تدوین این کتاب ارائۀ نقشۀ راه است. البتّه هم چنان كه هيچ كس با خواندن كتاب، راننده‌اي زبردست نشده است و هيچ شناگر قابل و زبردستي، مهارت خود را از دستور كتابها فرانگرفته است و كمتر آشپزي فقط از روي كتاب، غذاهاي خوش‌مزه مي‌تواند بپزد، دانش و بينشِ بودن و شدن و زيستن نيز به صِرف خواندن يك كتاب به دست نمي‌آيد و بايد آن قدر ديد و شنيد و خواند و تجربه اندوخت كه مهارت زندگي، مثل مهارت رانندگي به شكل يك عادت رفتاري در ما به وجود آيد تا به طور خودكار و آموخته و دانسته قدم در جادّة زندگي بگذاريم و راه خوشبختي را با دانايي و توانايي و لذّت و شور، بي اضطراب و با كمترين دردسرها بپيماييم و كشتي وجودمان را به ساحل مقصود برسانيم. امّا از آن جا كه همة راهها و كارها را نمي‌توان آزمود و به تجربه درآورد و قيمت بعضي تجارب گران تمام مي‌شود و عمر و چه بسا تندرستي و آرامش و جان خود را بايد در بهاي آنها بپردازيم، بهترين راهي كه مي‌ماند استفاده از آموخته‌ها و تجربه‌هاي ديگران است و نمونه‌اي از اين تجارب هم در كتاب حاضر فراهم آمده است.
|
